– Usunięcie macicy to ostateczność, zwłaszcza w młodym wieku. Kiedy ktoś mi powie, że w 35. roku życia chce mieć usuniętą macicę, będę się przed takim zabiegiem wzdragał.

Usunięcie macicy Zabieg Kliniki Ceny Pytania Histerektomia, czyli chirurgiczne usunięcie macicy, jest jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów operacyjnych na świecie. Coraz częściej mówi się jednak o tym, że wielu przeprowadzonych już operacji można było uniknąć, stosując mniej inwazyjne, a równie skuteczne metody. Jakie są zatem wskazania do histerektomii i jak wygląda życie po tym zabiegu? Histerektomia to operacja, podczas której usuwa się macicę. Inwazyjny charakter zabiegu sprawia, że wykonuje się jego jedynie w ściśle określonych przypadkach. Zaliczamy do nich nowotwory: szyjki bądź trzonu macicy oraz jajnika. Inne wskazania to: obniżenie lub wypadanie macicy mięśniaki macicy, których nie da się usunąć np. laparoskopowo nieskuteczne leczenie zachowawcze endometriozy W Polsce wykonuje się ok. 60 tys. zabiegów usunięcia macicy rocznie, jednak wielu z nich można było uniknąć! Histerektomia zawsze powinna być traktowana jako ostateczność, dlatego w przypadku skierowania na operację, warto dopytać lekarza czy nie istnieją inne metody leczenia danej przypadłości. W razie wątpliwości można zasięgnąć też opinii innego specjalisty. Usunięcie macicy – znajdź klinikę Porównaj oferty, sprawdź ceny i przeczytaj opinie o 28 placówkach wykonujących usunięcie macicy: Pokaż placówki najbliżej mnie Pokaż placówki we wszystkich miastach Rodzaje histerektomii Zakres histerektomii jest uzależniony od rodzaju i stopnia zaawansowania choroby, jak również ogólnego stanu zdrowia pacjentki. Wyróżniamy cztery rodzaje histerektomii: histerektomię częściową, czyli usunięcie trzonu macicy z pozostawieniem szyjki macicy; histerektomię całkowitą, polegającą na usunięciu całej macicy; histerektomię całkowitą, podczas której dochodzi do usunięcia macicy z jajowodami i jajnikami; histerektomię radykalną, czyli całkowite usunięcie macicy, przymacicz, górnej części pochwy i okolicznych węzłów chłonnych. Histerektomię radykalną przeprowadza się po zdiagnozowaniu chorób nowotworowych, np. raka szyjki macicy. Wyraźne wskazania medyczne muszą także zaistnieć, aby lekarz podjął decyzję o usunięciu macicy i jajników – po wycięciu przydatków bowiem dochodzi do menopauzy, niezależnie od wieku pacjentki. W ostatnich latach coraz głośniej mówi się o potrzebie odejścia od terapii radykalnej na rzecz operacji oszczędzających. Warto wiedzieć: Wskazania do procedury oszczędzającej to pragnienie zachowania płodności, względy psychologiczne oraz obawa przed możliwymi skutkami histerektomii, np. nietrzymaniem moczu. Metody usuwania macicy Istnieją trzy metody usuwania macicy: histerektomia przezpochwowa, histerektomia laparoskopowa i przezbrzuszna. Klasyczna laparotomia jest zalecana jedynie w przypadku nowotworów złośliwych. Po zdiagnozowaniu guzów niezłośliwych lub innych chorób nieonkologicznych można przeprowadzić małoinwazyjny zabieg, taki jak usunięcie macicy laparoskopowo lub usunięcie macicy przez pochwę. To właśnie technika przezpochwowa jest zalecana przez Światową Organizację Zdrowia jako metoda pierwszego wyboru. Po takim zabiegu pacjentka szybciej wraca do formy i nie musi przejmować się bliznami. Usunięcie macicy – skutki Usunięcie macicy bez jajników wiąże się z zaprzestaniem miesiączkowania. Wynika to z utraty błony śluzowej macicy, która znajduje się w trzonie tego narządu. W przypadku usunięcia macicy z przydatkami dodatkowo wywołany zostaje stan menopauzy – to dlatego, że jajniki wytwarzają hormony (przede wszystkim estrogen). Ich brak sprawia, że konieczne jest wdrożenie tak zwanej zastępczej terapii hormonalnej. Pozwala to spowolnić rozwój związanych z menopauzą schorzeń takich jak osteoporoza czy choroba niedokrwienna. Terapia pomaga także w zminimalizowaniu przykrych dolegliwości towarzyszących okresowi klimakterium: nocnym potom i uderzeniom gorąca oraz suchości pochwy. Pamiętaj: Histerektomia to silna ingerencja w kobiecość dlatego proces rekonwalescencji nierzadko wymaga wsparcia psychologicznego. Usunięcie macicy a ciąża Histerektomia, nawet ta częściowa, uniemożliwia zajście w ciążę – płód rozwija się bowiem w trzonie macicy, który podczas zabiegu zostaje usunięty. Właśnie dlatego u pacjentek, które nie zostały jeszcze matkami, histerektomię wykonuje się jedynie w sytuacjach, gdy innej możliwości leczenia nie ma. Histerektomia a współżycie Usunięcie macicy często sprawia, że pacjentki czują się mniej kobieco, a ich libido spada. Kobiety obawiają się także, że po operacji doznania nie będą już takie sobie – także u partnera. W istocie, pacjentki z zachowaną szyjką macicy lepiej oceniają swoją satysfakcję seksualną, jednak jej brak także pozwala czerpać przyjemność ze zbliżeń. W przypadku histerektomii radykalnej warto wybierać pozycje, które umożliwiają kobiecie kontrolę głębokości penetracji, a zatem te, w których kobieta znajduje się na górze. Usunięcie trzonu macicy a tycie Pacjentki zakwalifikowane do histerektomii obawiają się, że po operacji przytyją. Co prawda sam zabieg nie wywiera wpływu na metabolizm, jednak w okresie rekonwalescencji kobiety nie mogą podejmować wysiłku fizycznego i są mniej aktywne. Właśnie dlatego należy dostosować codzienny jadłospis do tego, ile kalorii na co dzień spalamy. Nie zaleca się także całkowitej rezygnacji z ruchu – na początek wystarczą krótkie spacery, które z czasem będą mogły ustąpić miejsca bardziej zaawansowanym formom aktywności. Rekonwalescencja po histerektomii Przebieg i sam czas trwania rekonwalescencji po usunięciu macicy jest uzależniony przede wszystkim od tego, jaką metodą i w jakim zakresie przeprowadzono zabieg. W przypadku metody przezpochwowej i laparoskopowej hospitalizacja z reguły nie przekracza pięciu dni, a do codziennych obowiązków można wrócić po około dwóch miesiącach. Z rozpoczęciem współżycia należy poczekać zwykle od 4 do 6 tygodni – jednocześnie warto pamiętać, że pierwsze zbliżenia mogą wiązać się z uczuciem dyskomfortu, które jednak z czasem znika. Przez pół roku po usunięciu macicy należy unikać pracy fizycznej, w tym podnoszenia przedmiotów cięższych niż 5 kg. Pozwoli to uniknąć krwotoku oraz przepukliny. Tuż po histerektomii może pojawić się niewielkie krwawienie, które powinno ustąpić po kilku lub kilkunastu tygodniach. Inne możliwe skutki uboczne usunięcia macicy to zakażenie rany pooperacyjnej i krwiak. Groźne powikłania po histerektomii zdarzają się sporadycznie. Są to: uszkodzenie moczowodu, pęcherza moczowego lub jelita. Rzadko dochodzi także do zapalenia jelit. FAQ, czyli najczęstsze pytania o histerektomię Po zabiegu histerektomii można starać się o uzyskanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. W tym celu należy udać się do odpowiedniej instytucji i złożyć stosowne dokumenty. W większości przypadków pacjentki po wypisie ze szpitala otrzymują 30 dniowe zwolnienie z pracy. W Polsce nie przeprowadza się histerektomii bez wyraźnych wskazań medycznych. Koszt histerektomii jest uzależniony przede wszystkim od wybranej metody zabiegowej oraz zakresu operacji. Przykładowo, za usunięcie trzonu macicy laparoskopowo trzeba zapłacić średnio 5500 zł. Histerektomia całkowita (laparoskopowo) to już średni koszt w wysokości około 7200 zł. Wielkość i wygląd blizny zależy od wybranej metody zabiegowej oraz rozległości operacji. W przypadku usunięcia macicy przezpochwowo, ślad nie będzie widoczny. Technika laparoskopowa zostawia natomiast trzy niewielkie blizny w miejscach wprowadzenia laparoskopu. Największe ślady zostają po laparotomii. Umów wizytę! Jeśli Ty także chcesz wykonać histerektomię, nie wahaj się dłużej – skontaktuj się z nami. Nasz doradca bezpłatnie przedstawi Ci pełną ofertę spośród 28 klinik w Polsce wraz ze szczegółowymi cenami. Pomoże również w umówieniu wizyty konsultacyjnej u wybranego specjalisty na dogodny termin. Zadzwoń do nas: 22 417 40 18 (telefon czynny pon – pt, w godz. 8:00 – 18:00) P. Szymanowski, “Około 80 proc. operacji histerektomii można uniknąć” ( Puls Medycyny, 2019 M. Marklowska-Dzierżak, “Histerektomia waginalna — „złoty standard” w ginekologii operacyjnej” ( Puls Medycyny, 2017 E. Woźniakowska, T. Paszkowski, “Ogólnoustrojowe konsekwencje menopauzy chirurgicznej – wpływ wcześnie wdrożonej hormonalnej terapii zastępczej”, Borgis – Nowa Medycyna, 2002 A. Malinowski, G. Maciołek-Blewniewska, “Dlaczego histerektomia pochwowa?”, Ginekologia Polska, 2007 W. H. Parker, “Histerektomia z obustronnym usunięciem przydatków: w poszukiwaniu równowagi między ryzykiem a korzyściami. Wybór kandydatek i monitorowanie wyników leczenia”, Ginekologia po Dyplomie, 2011 Operacja wycięcia macicy (histerektomia) Operacja wycięcia macicy (z greki – histerektomia) stosowana jest zarówno w leczeniu stanów łagodnych (np. mięśniaków), jak i w chorobach onkologicznych narządu rodnego. Możliwa jest histerektomia prosta polegająca na usunięciu macicy z usunięciem lub bez usunięcia przydatków (czyli jajników i jajowodów) oraz histerektomia rozszerzona (radykalna), gdy oprócz macicy i przydatków usuwa się okoliczne węzły chłonne (tzw. limfadenektomia), a niekiedy – górną część pochwy. Wyróżnia się także całkowite wycięcie macicy i histerektomię częściową, zwaną inaczej amputacją nadpochwową lub nadszyjkową trzonu macicy. Wtedy wycięciu podlega jedynie trzon macicy, a pozostawieniu jej szyjka. Wskazania do zabiegu: Występowanie łagodnych guzów macicy w tym mięśniaków gładkokomórkowych, nieprawidłowe krwawienia maciczne, objawy wynikające z ucisku powiększonej macicy na sąsiednie narządy, stany przednowotworowe i nowotworowe narządu rodnego, adenomioza (ogniska endometriozy zlokalizowane w obrębie ściany macicy). W Szpitalu Medicover nasi specjaliści przeprowadzają operacje wycięcia macicy czterema metodami: Histerektomia pochwowa, z/bez usunięciem jajowodu i jajnika Histerektomia przezpochwowa to metoda pozwalająca na usunięcie macicy oraz jajników i jajowodów bez naruszania ciągłości przedniej ściany brzucha. Macica usuwana jest w całości, z jajowodami i jajnikami lub bez jajników, drogą pochwową, po uprzednim odcięciu tą drogą jej połączeń wewnątrzbrzusznych. Ten dostęp operacyjny powinien być rozważany jako pierwszy wybór dla wycięcia macicy. Zabiegi przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym dotchawiczym (tzw. narkoza) lub przewodowym. Pobyt w Szpitalu wynosi przeważnie 2-3 doby. Nie ma potrzeby zdejmowania szwów po operacji. Pacjentka może podjąć współżycie po konsultacji z lekarzem, zazwyczaj po ok 6- 12 tygodniach. Histerektomia pochwowa – przewagi nad innymi metodami w większości doniesień histerektomia pochwowa charakteryzuje się niższymi wskaźnikami powikłań w porównaniu do operacji brzusznej i laparoskopowej, jest to najmniej inwazyjna metoda nie pozostają po niej widoczne blizny, okres rekonwalescencji po histerektomii waginalnej jest zwykle krótszy niż po histerektomii brzusznej, usunięcie macicy przez pochwę pozwala uniknąć morcelacji (fragmentacji) wewnątrzbrzusznej macicy i zagrożeń z nią związanych, histerektomia przezpochwowa jest specyficzną operacją, lekarz przeprowadzający ten rodzaj operacji powinien być w niej dobrze wyszkolony. W Polsce nie ma wielu placówek, w których rozważa się wykonanie histerektomii przezpochwowej – Szpital Medicover posługuje się tą metodą standardowo, histerektomia przezpochwowa wskazana jest szczególnie u pacjentek z otyłością i z przeciwwskazaniami do laparoskopii. Przeciwskazania i wykluczenia do wykonania histerektomii pochwowej: nierództwo, wąski kąt łonowy, wąska, długa pochwa, stan po laparotomiach (w tym po cięciach cesarskich), nieruchoma macica (endometrioza lub zapalenie miednicy mniejszej), rozmiar macicy równy lub przekraczający wielkość 16. tygodnia ciąży, przeciwwskazania mają charakter względny, zależny w dużej mierze od doświadczenia operatora. Zabiegi pochwowego wycięcia macicy przeprowadzają doświadczeni specjaliści z zakresu ginekologii: Skontaktuj się z nami aby poznać ofertę i dowiedzieć się więcejZadzwoń 500 900 900lub wypełnij formularz – oddzwonimy do Ciebie Laparoskopowe wycięcie macicy z usunięciem jajowodów z/ bez usunięciem jajników (proste) oraz z limfadenektomią miedniczą i okołoaortalną (rozszerzone). TLH (total laparoscopic hysterectomy, czyli całkowita hysterektomia laparoskopowa) to zabieg obejmujący usunięcie całego organu: trzonu macicy wraz z jajowodami i szyjką macicy. Proste wycięcie macicy stosuje się w schorzeniach łagodnych, rozszerzone w chorobach nowotworowych macicy, gdzie konieczne jest wycięcie dróg chłonnych przez które może szerzyć się nowotwór. Poprzez niewielkie, 10 milimetrowe, nacięcie w okolicy pępka wprowadza się do jamy brzusznej (po jej wypełnieniu dwutlenkiem węgla) układ optyczny laparoskopu. Na monitorze uzyskuje się precyzyjny, trójwymiarowy obraz narządów jamy brzusznej. Zwykle poprzez dwa 5 milimetrowe i jedno 10 milimetrowe nacięcia, zlokalizowane w podbrzuszu, wprowadza się do jamy brzusznej trokary robocze i narzędzia laparoskopowe. Przy ich pomocy wykonuje się wcześniej zaplanowany i omówiony z pacjentką zabieg operacyjny. Po odcięciu chorego narządu od mocujących go fizjologicznych połączeń wewnątrzbrzusznych odcina się go od szczytu pochwy (niekiedy z marginesem pochwy). Wycięty organ wydobywa się z jamy brzusznej przez pochwę. Następnie jej szczyt zszywa, się. Skórę brzucha zamyka się szwami pojedynczymi. Zabiegi przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym dotchawiczym (tzw. narkoza). Pobyt w Szpitalu wynosi przeważnie 3- 5 dób. Dlaczego wybrać Szpital Medicover: Dzięki nowoczesnym metodom leczenia zapewniamy krótszy pobyt chorego w szpitalu i szybki powrót do normalnej aktywności fizycznej (w porównaniu z techniką klasyczną), znaczne zmniejszenie dolegliwości bólowych w okresie pooperacyjnym oraz mniejszy odsetek bólu przewlekłego oraz mniejszą ilość zakażeń ran pooperacyjnych Posiadamy wieżę laparoskopową z obrazowaniem 3D, co zwiększa precyzję i bezpieczeństwo w takcie zabiegu, a także pozwala na zastosowanie mniejszej liczby trokarów (mniej blizn – lepszy efekt kosmetyczny i wynikające z tego większe zadowolenie pacjenta) Zabiegi laparoskopowego wycięcia macicy przeprowadzają doświadczeni specjaliści z zakresu ginekologii: Skontaktuj się z nami aby poznać ofertę i dowiedzieć się więcejZadzwoń 500 900 900lub wypełnij formularz – oddzwonimy do Ciebie Operacja usunięcia macicy z usunięciem jajowodów, z usunięciem lub pozostawieniem jajników – całkowita brzuszna histerektomia, prosta lub rozszerzona Histerektomia brzuszna to zabieg operacyjnego usunięcia macicy drogą klasyczną – metodą chirurgii otwartej, czyli poprzez przecięcie powłok brzusznych. Obejmuje ona usunięcie całej macicy – trzonu z jajowodami i szyjki z usunięciem lub bez usunięcia jajników. Materiał operacyjny poddaje się badaniu histopatologicznemu. Najczęściej wykonuje się poprzeczne nacięcie na skórze (na granicy owłosienia łonowego). W przypadku pacjentek bardzo otyłych i/lub, gdy istnieje poprzednia blizna na skórze po wcześniejszych operacjach brzusznych, nacięcie może być przeprowadzone w linii pośrodkowej (skierowane ku górze od spojenia łonowego, do pępka lub powyżej niego). Zabiegi przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym dotchawiczym (tzw. narkoza) przewodowym lub mieszanym. Pobyt w Szpitalu wynosi przeważnie 5 dób. Laparotomia, czyli tradycyjne otwarcie powłok brzusznych, powoduje uszkodzenie powięzi i mięśni brzucha, które są jednymi z głównych struktur utrzymujących postawę ciała. Stąd zwykle dłużej występujące dolegliwości pooperacyjne. Metoda ta jest także obarczona większym prawdopodobieństwem zakażenia rany operacyjnej wobec histerektomii pochwowej i TLH Zabiegi całkowitej brzusznej histerektomii w Szpitalu Medicover wykonują doświadczeni specjaliści z zakresu ginekologii: Skontaktuj się z nami aby poznać ofertę i dowiedzieć się więcejZadzwoń 500 900 900lub wypełnij formularz – oddzwonimy do Ciebie Histerektomia w asyście robota da Vinci W Szpitalu Medicover przeprowadzamy histerektomię w asyście robota da Vinci. Tak przeprowadzona operacja, dzięki zastosowaniu najnowszej technologii jest niezwykle precyzyjna – usunięte są jedynie chore tkanki. Ma to szczególne znaczenie w przypadku pacjentek nowotworowych i otyłych. Dzięki histerektomii da Vinci rany pooperacyjne są mniejsze, a ból mniej odczuwalny. Zabieg jest również mniej krwawy, rany pooperacyjne mniejsze, a powikłania rzadsze niż w przypadku operacji metodą klasyczną, a nawet metodą laparoskopową. Operatorem da Vinci jest dr n. med. Joanna Bubak-Dawidziuk Skontaktuj się z nami aby poznać ofertę i dowiedzieć się więcejZadzwoń 500 900 900lub wypełnij formularz – oddzwonimy do Ciebie Oddział Ginekologii Szpital Medicover Aleja Rzeczypospolitej 5 02-972 Warszawa Histerektomia da Vinci – operacja wycięcia macicy robotem da Vinci Wycięcie macicy to dla kobiety trudna decyzja, lecz nierzadko ze względów zdrowotnych, konieczna. W Oddziale Klinicznym Ginekologii i Położnictwa Szpitala na Klinach w Krakowie zespół lekarzy specjalistów posługując się nowoczesnymi metodami robotycznymi, troszczy się o to, aby pacjentki dochodziły do nie tylko zdrowia fizycznego, ale i psychicznego. Czym jest histerektomia, na czym polega zrobotyzowana laparoskopia wykonywana techniką endoskopową oraz jak przygotować się do zabiegu? Histerektomia – co to jest? Histerektomia radykalna to całkowite usunięcie macicy w przypadku zdiagnozowania choroby nowotworowej. Decyzję o konieczności przeprowadzenia zabiegu oraz skierowania pacjentki do szpitala, po przeprowadzonych wcześniej szczegółowych badaniach, podejmuje ginekolog. Wskazania do histerektomii to między innymi choroba nowotworowa w postaci raka szyjki lub trzonu macicy, stany przednowotworowe czy rosnące mięśniaki. Wśród objawów, które powinny zaniepokoić kobietę i skłonić ją do niezwłocznego umówienia się na wizytę u specjalisty są: długotrwałe i nawracające krwawienia krwawienia międzymiesiączkowe obfite i bolesne miesiączki ból podczas stosunku Należy pamiętać jednak, że wyżej wymienione objawy nie muszą świadczyć o chorobie nowotworowej oraz że każda z kobiet nie powinna zapominać o regularnych, corocznych wizytach profilaktycznych u ginekologa oraz cytologii. Na czym polega zabieg usunięcia macicy? Histerektomia radykalna polega na wycięciu macicy, górnej części pochwy oraz najbliższych węzłów chłonnych. Metoda tradycyjna opiera się na wprowadzeniu kobiety w narkozę, a następnie otwarciu jamy brzusznej pacjentki. W Szpitalu na Klinach w Krakowie operacje ginekologiczne wykonywane są przy użyciu robota da Vinci, a co się z tym wiąże – rezygnuje się z otwarcia jamy brzusznej i wprowadza narzędzia laparoskopowe przez małe nacięcia skóry w okolicy pępka. Ze zrobotyzowaną techniką leczenia wiąże się mnóstwo zalet, chociażby minimalizacja utraty krwi oraz skrócony okres rekonwalescencji. Operacje ginekologiczne da Vinci Robot da Vinci to nowoczesne urządzenie niezastąpione w wykonywaniu precyzyjnych operacji takich jak usunięcie raka prostaty czy radykalne wycięcie macicy. Jego działanie opiera się na zrobotyzowanej laparoskopii, czyli wprowadzaniu instrumentów chirurgicznych przez niewielkie nacięcie jamy brzusznej, bez jej całkowitego otwierania. Małoinwazyjne operacje ginekologiczne możliwe są dzięki specyficznej budowie robota da Vinci, składającego się z: konsoli z manetkami – układ sterowniczy, przy którym zasiada i którym posługuje się chirurg, minimalizuje ewentualne drżenie rąk oraz amortyzuje jego nagłe ruchy, co dodatkowo wpływa na dużą dokładność oraz bezpieczeństwo przeprowadzanych operacji; czterech ramion zakończonych narzędziami chirurgicznymi EndoWrist oraz kamery – na końcu trzech ramion znajdują się instrumenty imitujące ruchy człowieka, mogące przecinać, zszywać czy chociażby manipulować tkankami, czwarte ramię zakończone jest kamerą endoskopową; układu wizyjnego, umożliwiającego obserwację trójwymiarowego obrazu w niemal dwudziestokrotnym powiększeniu, który z kolei przesyłany do stanowiska chirurga, pozbawiany jest wszelkich szumów czy zakłóceń. Konstrukcja tej rewolucyjnej maszyny zaprojektowanej przez amerykańską firmę Intuitive Surgical pozwala na wykonanie niezwykle precyzyjnych, a także skomplikowanych zabiegów na najbardziej ukrwionych narządach wewnętrznych. Zalety wykorzystania robota da Vinci Korzyści z przeprowadzania operacji ginekologicznych z wykorzystaniem robota da Vinci w Szpitalu na Klinach,w porównaniu do histerektomii tradycyjnej, jest niezaprzeczalnie więcej. Główną zaletą jest to, że nie otwiera się jamy brzusznej pacjentki, lecz wprowadza instrumenty chirurgiczne przez niewielkie nacięcia. To z kolei minimalizuje utratę krwi, zmniejsza ból pooperacyjny, skraca pobyt w szpitalu, umożliwia szybszy powrót do zdrowia, a co ważne dla kobiet – nie pozostawia dużych i nieestetycznych blizn. Korzyści z histerektomii da Vinci są zauważalne nie tylko dla pacjentek, ale i dla chirurgów onkologów. Wśród zalet należy wymienić wysoką precyzję wykonywanego zabiegu usunięcia macicy, możliwą dzięki nowoczesnej kamerze wizyjnej przesyłającej dokładny, trójwymiarowy i dwudziestokrotnie powiększony obraz narządów wewnętrznych. Poza tym za pomocą niwelowania drżenia rąk oraz kompensowania gwałtownych ruchów chirurg onkolog może w pełni skupić się na skomplikowanej operacji przeprowadzanej na silnie unaczynionych narządach. Nowoczesna technologia w postaci rewolucyjnego robota da Vinci to nowe możliwości leczenia, które docenią nie tylko pacjenci, ale i specjaliści. Opis zabiegu histerektomii Histerektomia przy użyciu robota da Vinci polega na umieszczeniu w ciele pacjentki czterech trokarów, w środku których znajdą się instrumenty chirurgiczne oraz kamera endoskopowa. Podczas całego zabiegu, robotem steruje wykwalifikowany chirurg, siedząc przy specjalnie zaprojektowanym siedzisku, wyposażonym w manetki oraz obserwując trójwymiarową i powiększoną wizję z kamery endoskopowej. Radykalne usunięcie macicy przeprowadzane jest w znieczuleniu ogólnym i trwa około 120 do 240 minut. Po histerektomii kobiety przebywają w krakowskim Szpitalu na Klinach pod okiem specjalistów, dochodzą do zdrowia. Histerektomia – jak się przygotować? Przed zabiegiem wycięcia macicy pacjentka przechodzi szereg badań zleconych przez lekarza specjalistę – na ich podstawie podejmuje się decyzję o hospitalizacji. Jeżeli badania były przeprowadzane w innej placówce, należy dostarczyć je na minimum 7 dni przed wyznaczonym terminem histerektomii. Pacjentki skierowane na zabieg usunięcia macicy przyjmowane są dzień przed planowaną datą zabiegu chirurgicznego. Przygotowanie do operacji histerektomii obejmuje spożycie posiłków do godziny 18:00 oraz przyjęcie płynów do godziny 24:00 w dniu poprzedzającym zabieg, natomiast w dniu wyznaczonej histerektomii zabrania się jedzenia i picia. Ponadto z pomocą pielęgniarki kobiety powinny wykonać niezbędną higienę, w skład której wchodzi ogolenie okolic intymnych czy dezynfekcja. Pacjentka, przebywając w Szpitalu na Klinach w Krakowie zarówno przed, w trakcie, jak i po histerektomii objęta jest opieką takich specjalistów jak: lekarz anestezjolog psychoonkolog fizjoterapeuta dietetyk Szczegółowych informacji o tym, jak przygotować się do histerektomii oraz zaleceń indywidualnie dopasowanych do zdrowia pacjentki udzieli specjalista. Przebieg zabiegu chirurgicznego usunięcia macicy Jeszcze przed wykonaniem histerektomii przy użyciu robota da Vinci, pacjentka informowana jest zarówno o licznych zaletach metody robotycznej, jak i ewentualnych, lecz bardzo rzadkich powikłaniach. Następnie, pod stałą opieką anestezjologa zostaje wprowadzana w znieczulenie ogólne, po czym na nadgarstku operowanej personel medyczny umieszcza wenflon, aby na bieżąco, drogą dożylną podawać leki, a w pęcherzu moczowym umiejscawia cewnik odprowadzający mocz. Kolejno wykwalifikowany operator robota da Vinci poprzez niewielkie nacięcia wprowadza do jamy brzusznej instrumenty chirurgiczne oraz dwutlenek węgla. Specjalista z poziomu konsoli z najwyższą precyzją steruje narzędziami oraz kamerą endoskopową, stopniowo oddzielając macicę od pozostałych tkanek. Odseparowany narząd wyprowadza poprzez wzierniki laparoskopowe lub drogą przezpochwową. W trakcie histerektomii koagulowane są naczynia krwionośne, co zapobiega nadmiernej utracie krwi oraz przyspiesza proces gojenia rany. System EndoWrist naśladujący ruchy ludzkich rąk przy jednoczesnym, minimalnym inwazyjnym sposobie operacji pozwala przeprowadzić niezwykle dokładne i skomplikowane zabiegi ginekologiczne. Dotatkowo w naszej placówce stosujemy metodę TMMR, która oprócz niskiej inwazyjności cechuje się tym, że operator oprócz anatomii bierze także pod uwagę rozwój embrionalny. Wiemy, że tkanka nowotworowa rozprzestrzenia się właśnie zgodnie z tym rozwojem. Pozwala to z jednej strony na oszczędzenie narządów sąsiednich takich jak np. pęcherz moczowy, a także oszczędzenie nerwów co zapobiega wielu przykrym dla pacjentki problemom związanym z funkcjonowaniem pęcherza moczowego. Po operacji robotycznej metodą TMMR możliwa jest również rezygnacja z naświetlania, które jest standardem leczenia po operacjach klasycznych. Naświetlanie może jednak powodować poważne skutki uboczne, zakłócać funkcję pęcherza, ale także funkcje seksualne. Operacja TMMR daje pacjentce szansę na te same wyniki leczenia w przypadku nowotworów szyjki macicy, jak operacja klasyczna jednak bez typowych dla tych procedur obciążeń i poważnych skutków ubocznych. Po histerektomii w krakowskim Szpitalu na Klinach pacjentka, pod opieką zespołu specjalistów, przechodzi kilkudniowy okres hospitalizacji. Powikłania śródoperacyjne Histerektomia radykalna da Vinci to poważny zabieg ginekologiczny i podobnie jak w przypadku nawet najmniejszej ingerencji w ciało pacjenta, niesie ze sobą ryzyko powikłań. Aby je zminimalizować, kobiety obejmowane są opieką specjalistów, a znieczulenie ogólne podawane jest pod okiem doświadczonego lekarza anestezjologa. Ponadto pacjentka przygotowująca się do histerektomii powinna powiadomić ginekologa o przebytych chorobach, bieżących dolegliwościach, zwłaszcza tych układu krążeniowego oraz przyjmowanych lekach. Wśród możliwych, lecz rzadko pojawiających się powikłań śródzabiegowych wymienia się: konieczność otwarcia jamy brzusznej na skutek wystąpienia krwotoku śródoperacyjnego, uszkodzenie pęcherza moczowego, jelita cienkiego czy grubego, a także powikłania związane ze znieczuleniem takie jak: udar mózgu lub zawał serca. Powikłania pozabiegowe Komplikacje pozabiegowe mogą wystąpić w przypadku niewłaściwego pielęgnowania rany pooperacyjnej czy nieprzestrzegania zasad rekonwalescencji. Od tego, czy pojawią się powikłania po zabiegu histerektomii radykalnej, zależy także stopień zaawansowania schorzenia. Aby zminimalizować ryzyko powikłań pozabiegowych, należy rzetelnie wypełniać zalecenia specjalistów, a w razie zaobserwowania niepokojących objawów, od razu zgłosić je personelowi medycznemu. Wśród powikłań pozabiegowych wymienia się: wystąpienie przetoki, zaburzenia czynności pęcherza moczowego czy zakażenie rany pooperacyjnej. Histerektomia – jak usunięcie macicy wpływa na życie? Histerektomia to operacja usunięcia macicy (niekiedy połączona z wycięciem przydatków, czyli jajników i jajowodów). Zabieg ma charakter nieodwracalny, dlatego decyzja o jego podjęciu musi być oparta na konkretnych wskazaniach zdrowotnych i potwierdzona świadomą zgodą pacjentki_a. Histerektomia – przyczyny operacji Histerektomię – oprócz stwierdzonej choroby nowotworowej – wykonuje się w niżej wymienionych przypadkach (jeśli pacjent_ka nie ma dalszych planów rozrodczych): mięśniaki macicy– powodują bolesne, obfite i długie krwawienia miesiączkowe; endometrioza – charakteryzuje się obecnością komórek błony śluzowej trzonu macicy poza jej jamą, co wywołuje stany zapalne i niezwykle silne dolegliwości bólowe w trakcie menstruacji. Więcej o tej chorobie przeczytasz w naszych artykułach: co to jest endometrioza, jej diagnostyka i leczenie, operacja endometriozy oraz endometrioza a ciążka i niepłodność; zaburzenia statyki narządu rodnego – czyli obniżanie się, a niekiedy nawet wypadanie macicy; mogą być spowodowane licznymi porodami, osłabieniem mięśni dna miednicy, pracą fizyczną lub podeszłym wiekiem. Postaw na komfort i świadomą ochronę menstruacyjną! Zapomnij o przeciekaniu i podrażnieniach. Cztery typy histerektomii Całkowita – usunięcie całej macicy (czyli zarówno trzonu macicy, jak i szyjki). Częściowa – w przypadku histerektomii częściowej usuwany jest jedynie trzon macicy. Całkowita z usunięciem przydatków – oprócz macicy podczas operacji usuwane są także przydatki (czyli jajniki i jajowody). Radykalna – usunięcie macicy wraz z górną częścią pochwy i okolicznymi węzłami chłonnymi. W jakich przypadkach usuwa się jajniki i jajowody? To, jak radykalna powinna być wykonywana operacja usunięcia macicy, zależy od schorzenia i ogólnego stanu zdrowia pacjentki_a. Najczęściej tę najbardziej rozbudowaną histerektomię wykonuje się w przypadku zdiagnozowanych nowotworów macicy lub przydatków. Przy braku tego typu wskazań jajniki się pozostawia. Jajowody usuwa się, ponieważ jako struktury nie są dalej potrzebne (stanowią tunel łączący jajnik z jamą macicy) – dodatkowo ich wycięcie zmniejsza ryzyko zachorowania na raka jajnika (który może wywodzić się właśnie z jajowodu, a konkretnie z jego lejka). Usunięcie przydatków często ma charakter profilaktyczny dla osób obciążonych genetycznie takimi chorobami. Metody operacyjnego usunięcia macicy Dzięki rozwojowi chirurgii histerektomia może zostać wykonana na 3 poniższe sposoby: Laparoskopowa Wykonuje się ją w znieczuleniu ogólnym. W trakcie operacji ginekolog wprowadza przez niewielkie nacięcia w okolicy pępka laparoskop, czyli urządzenie umożliwiające wgląd we wnętrze jamy brzusznej. Następnie w ruch idą narzędzia laparoskopowe, dzięki którym macica jest odcinana. Jeśli zabieg dotyczy całej macicy, to usuwa się ją przez pochwę, a jeśli tylko jej trzonu – odcina się go od szyjki macicy i po rozdrobnieniu w jamie brzusznej wyjmuje kawałkami przez nacięcie brzuszne. Przezbrzuszna (laparotomia) Ta metoda nazywana jest też klasyczną. Wykonuje się ją w znieczuleniu ogólnym. Nacięcie jamy brzusznej może być poprzeczne lub podłużne. Lekarz zleca laparotomię, jeżeli technicznie nie da się wykonać laparoskopii (na przykład przy bardzo dużych zmianach, rozsianej chorobie nowotworowej lub jeżeli pacjent_ka jest po licznych operacjach brzusznych i mogą z tego powodu wystąpić zrosty). Laparotomię wybierają także ci operatorzy, którzy nie mają doświadczenia w operacjach laparoskopowych. Charakter operacji przezbrzusznej wiąże się z gorszym efektem kosmetycznym i długim gojeniem się ran pozabiegowych. Przezpochwowa Jest najmniej inwazyjną metodą usunięcia macicy. Laparotomia (otwarcie powłok brzusznych) pozostawia rozległą ranę, rekonwalescencja może więc trwać długo; laparoskopia z kolei wymaga mniejszego nacięcia, jednak po zabiegu również pozostają rany. Operacja przezpochwowa wiąże się z mniejszym bólem i ryzykiem pooperacyjnych powikłań. Ponadto nie pozostawia widocznych blizn. Rekonwalescencja po usunięciu macicy Histerektomia to poważny zabieg, z którym wiąże się bardzo dużo stresu, obaw i lęku. Pobyt w szpitalu po zabiegu trwa najczęściej od 1 do 5 dni, a powrót do pełnej sprawności następuje po okresie około 2 miesięcy. Są to oczywiście uśrednione informacje – to, jak szybko i w jaki sposób przebiegać będzie rekonwalescencja po usunięciu macicy, zależy od kilku czynników: sprawności i stanu zdrowia przed operacją, powodu przeprowadzenia histerektomii, typu i metody wykonania zabiegu, przebiegu operacji. Po usunięciu macicy ginekolog najczęściej wypisuje 30-dniowe zwolnienie lekarskie. Kontrola powinna odbywać się co rok, a w przypadku osób, u których usunięcie macicy było uwarunkowane kwestiami onkologicznymi – od 2 do 3 razy w roku. Po tego typu operacjach uwarunkowanych chorobą nowotworową wciąż konieczna może być dalsza chemio- lub radioterapia. Przez około pół roku po operacji dobrze jest powstrzymywać od obciążania organizmu, dźwigania i nadmiernego przemęczania się. Należy stopniowo powracać do aktywności fizycznej i „starego” trybu życia. A jeśli chodzi o seks – warto poczekać kilka tygodni z rozpoczęciem współżycia. Podczas zbliżeń po operacji może bowiem pojawiać się dyskomfort i niewielki ból, które z czasem powinny jednak minąć. Oczywiście, jeżeli okresowi rekonwalescencji towarzyszą inne niepokojące objawy, trzeba niezwłocznie skonsultować je z lekarzem prowadzącym. Usunięcie macicy – skutki uboczne Ewentualne powikłania po histerektomii nie różnią się zbytnio od tych, które mogą pojawić się po każdym zabiegu ginekologicznym. W trakcie hospitalizacji, ale także przez jakiś czas po opuszczeniu szpitala, dana osoba powinna pozostać pod ścisłą opieką lekarza. Przez pierwsze 2 tygodnie po zabiegu mogą bowiem wystąpić: krwawienia z dróg rodnych, powikłania zatorowo-zakrzepowe, nietrzymanie moczu (najczęściej wskutek obniżenia ścian pochwy), infekcje cewki moczowej i pęcherza. Dyskretne wsparcie w rekonwalescencji Jeśli podczas zabiegu usunięto macicę, nie było wskazania ani konieczności, aby wycięte były również jajniki, a pacjent_ka jest w wieku przedmenopauzalnym, to będą one wciąż produkować hormony płciowe. Rzecz ma się inaczej w przypadkach, kiedy konieczne było bardziej radykalne postępowanie i dokonano wycięcia macicy wraz z przydatkami. Skutki uboczne usunięcia przydatków Usunięcie jajników u osób w okresie przedmenopauzalnym prowadzi do bardzo szybkiego spadku poziomu hormonów płciowych (estrogenów) w organizmie. Najczęściej jest to przyczyną dolegliwości charakterystycznych dla klimakterium, takich jak: uderzenia gorąca i potliwość w nocy, zaburzenia snu, wahania nastrojów. Stan ten nazywamy menopauzą chirurgiczną, czyli taką pojawiającą się wskutek interwencji medycznych. Wystąpienie objawów przedwczesnego klimakterium powoduje, że pobyt w szpitalu może być dłuższy, a sama jakość rekonwalescencji – gorsza. (Estrogenowa) zastępcza terapia hormonalna Celem terapii hormonalnej po histerektomii jest niwelowanie wspomnianych wyżej negatywnych skutków wygasania funkcji gonad. Przewlekły niedobór hormonów płciowych może znacząco wpłynąć na jakość życia i nieść poważne reperkusje dla zdrowia, między innymi: Choroby układu sercowo-naczyniowego – takie jak choroba wieńcowa, zaburzenia rytmu serca. Osteoporoza – spadek ilości masy kostnej i zaburzenia struktury kości. Może to prowadzić do tak zwanych złamań osteoporotycznych, które goją się długo i nieefektywnie oraz mogą prowadzić do trwałego kalectwa. Problemy natury psychicznej, często związane ze sferą seksualną – operacja usunięcia macicy i przydatków oraz związana z nimi menopauza chirurgiczna mogą powodować suchość pochwy (ze względu na zmniejszoną produkcję śluzu), spadek libido, nietrzymanie moczu czy wzrost masy ciała. Dla wielu osób wiąże się to z dużą ilością stresu, wstydu i skrępowania, a tak duży ładunek emocjonalny może prowadzić do rozwinięcia się depresji i zaburzeń obrazu własnego ciała oraz obniżonej samooceny. Poziom estradiolu, czyli podstawowego estrogenu, gwałtownie spada już w pierwszej dobie po operacji. Lekarz powinien regularnie weryfikować efekty terapii, a także dążyć do ustalenia optymalnej dawki i formy jej podawania. Jakkolwiek stosowanie zastępczej terapii hormonalnej może być konieczne i korzystne dla kondycji zdrowotnej i samopoczucia, tak wiąże się z ryzykiem pojawienia się powikłań. Stąd tak szeroki dyskurs na temat tej formy wspomagania organizmu – lekarz powinien przedyskutować z pacjentką_em wszelkie jej aspekty, zarówno te pozytywne, jak i negatywne. Skutki związane z przyjmowaniem zastępczej terapii hormonalnej uzależnione są między innymi od: wieku, chorób współistniejących, wieku wystąpienia menopauzy chirurgicznej. Główny element zastępczej terapii hormonalnej stanowi estrogen. Aby zapobiegać rozwojowi raka endometrium, dołącza się też progesteron i to on jest odpowiedzialny za większość niepożądanych skutków tego typu leczenia (możliwość wystąpienia raka sutka, powikłania zakrzepowo-zatorowe i tak dalej). U osób po menopauzie, którym usunięto macicę, stosowanie ETZ: nie wpływa znamiennie na ryzyko incydentów wieńcowych inwazyjnego raka sutka i ogólny stan, zwiększa ryzyko udaru mózgu, zmniejsza ryzyko złamań związanych z osteoporozą. Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjentki_a któreś z tych schorzeń, lekarz – zamiast doustnej suplementacji – może zaproponować terapię przezskórną. Po operacji usunięcia przydatków terapia hormonalna podawana bywa także donosowo. Usunięcie macicy a współżycie seksualne Prawie każdy, nawet najmniej inwazyjny zabieg niesie ze sobą możliwości wystąpienia skutków ubocznych i powikłań. Nie zawsze jednak dotyczą one jedynie sfery fizycznej – wycięcie macicy to dla wielu osób niezwykle ciężkie i wymagające wsparcia psychicznego doświadczenie. Osoby, które poddają się histerektomii, często obawiają się utraty swojej „kobiecości”. Wiele z nich po operacji czuje się mniej atrakcyjnie, a seks z partnerem_ką – zamiast radości i satysfakcji – dostarcza więcej stresu i lęku (i to nie tylko z powodu pozabiegowych dolegliwości). Macica wielu osobom kojarzy się z atrybutem kobiecości, kolebką supermocy, jaką jest możliwość wydania na świat potomstwa. Oczywiście postrzeganie roli i znaczenia tego narządu to kwestia indywidualna, ale także zależna od kultury i społeczności, w jakiej żyjemy. Nie każda osoba pragnie mieć dzieci – ale co, jeśli operacja usunięcia macicy wpłynie na jakość życia seksualnego? Niezależnie od pragnień i aspiracji histerektomia w obu przypadkach wzbudza podobne lęki i wątpliwości. Z drugiej strony operacje ginekologiczne (takie jak histerektomia) mogą pozytywnie wpłynąć na jakość życia seksualnego wskutek niwelowania dolegliwości bólowych (wywołanych na przykład obecnością mięśniaków macicy). Za odczuwanie bodźców seksualnych odpowiadają też zewnętrzne narządy płciowe i odpowiednia ich stymulacja. Kwestia wpływu histerektomii na współżycie seksualne jest więc dyskusyjna i zależna od indywidualnych uwarunkowań. Cel operacji usunięcia macicy stanowi przede wszystkim konieczna poprawa i ochrona zdrowia. Radykalne zabiegi, podczas których usuwa się macicę i przydatki, często są formą ratowania życia w przebiegu chorób nowotworowych.

Wychodząc na przeciw Państwa oczekiwaniom Szpital Euromedic proponuje zabiegi embolizacji: gruczołu krokowego i żylaków powrózka nasiennego, mięśniaków macicy oraz guzów wątroby. Przełom w leczeniu przerostu łagodnego prostaty i żylaków powrózka nasiennego Szacuje się, że ponad połowa mężczyzn po 60 roku życia cierpi na łagodny przerost prostaty. Jego główne objawy to problemy z oddawaniem moczu takie jak: parcie na mocz i częste oddawanie moczu, co jest bardzo uciążliwe, szczególnie w nocy, słaby strumień moczu i niepełne opróżnianie pęcherza moczowego. Objawy te powodują nie tylko znaczne pogorszenie jakości życia, ale mają znaczenie dla zdrowia mężczyzny. Do tej pory leczeniem z wyboru jest operacja prostaty wymagająca znieczulenia ogólnego oraz obarczona możliwością licznych poważnych powikłań wpływających fatalnie na życie mężczyzny, z których główne to: impotencja czy inne zaburzenia funkcji płciowych i nietrzymanie moczu. Obecnie w Europie i Ameryce szerokim frontem wkracza do zastosowania nowa małoinwazyjna metoda leczenia zainicjowana przez Profesora Martinsa Pisco z Lizbony, radiologa zabiegowego, polegająca na zamykaniu dopływu krwi do przerośniętej prostaty, czyli embolizacja tętnic gruczołu krokowego. Zabieg ten polega na wstrzyknięciu do naczyń odżywiających przerośniętą prostatę specjalnych mikrocząsteczek zatykających najdrobniejsze naczynia gruczołu, co powoduje jego niedokrwienie, a w konsekwencji zanik i zmniejszenie objętości. Zmniejszenie gruczołu skutkuje ustąpieniem dolegliwości związanych z jego przerostem. Zabieg wymaga jedynie znieczulenia miejscowego i krótkiego pobytu pacjenta w szpitalu do 12 godzin. Jest to zabieg małoinwazyjny wymagający jedynie nakłucia tętnicy w pachwinie. To prawdziwa rewolucja w leczeniu tej dokuczliwej, a w dalszych konsekwencjach także groźnej dla zdrowia choroby. Obecnie tą metodą wyleczono już kilka tysięcy pacjentów na całym świecie. W oparciu o Oddział Chirurgii Naczyniowej i Pracownię Radiologii Zabiegowej zespół doświadczonych lekarzy specjalistów i pielęgniarek naszego Szpitala oferuje Państwu najnowocześniejszą metodę leczenia, która wkrótce stanie się standardem. Leczymy także, podobną małoinwazyjną techniką, żylaki powrózka nasiennego będące jedną z przyczyn niepłodności u mężczyzn. MIĘŚNIAKI MACICY, JAK UNIKNĄĆ OPERACJI I POZBYĆ SIĘ PROBLEMU Mięśniaki macicy zbudowane są z mięśni gładkich, takich samych jak ściana macicy. Na to schorzenie cierpi aż 30 proc. kobiet po 30 roku życia, a po 40 roku życia odsetek ten wzrasta nawet do 40 proc. Rzadko występują pojedynczo. Zwykle jest ich kilka, a nawet kilkanaście, co w skrajnym przypadku może prowadzić do zniekształcenia fizjologicznego kształtu macicy. Wg niektórych doniesień istnieje skłonność do dziedziczenia tej dolegliwości. Pierwszym i najczęstszym objawem mięśniaków są nieprawidłowe krwawienia. Mogą być bardziej obfite oraz przedłużające się miesiączki lub krwawienia zupełnie nie związane z miesiączką. Prowadzą one do niedokrwistości, czyli anemii, czasem nawet znacznego stopnia. Kolejnym objawem zależnym od wielkości i lokalizacji mięśniaka, są bóle brzucha, podbrzusza czy okolic kręgosłupa oraz bóle podczas stosunku. Kolejnym problemem jest niepłodność występująca u 2-10 proc. pacjentek z mięśniakami. Nawet gdy kobieta zajdzie w ciążę, to jest zagrożona powikłaniami, poronieniem oraz problemami podczas samego porodu. W 0,5 – 3 proc. przypadków mięśniaki mogą przekształcić się w nowotwory złośliwe czy mięsaki. Obecnie najpowszechniej stosuje się operacyjne leczenie mięśniaków. Zakres tych zabiegów jest bardzo zróżnicowany – od histerektomii, czyli usunięcia macicy, po mało inwazyjne zabiegi oszczędzające jak operacja laparoskopowa, histereskopia, które pozwalają usunąć same mięśniaki. Przed kilku laty opracowano nową metodę leczenia, która najbardziej upowszechniła się w Stanach Zjednoczonych i krajach Europy Zachodniej, polegająca na embolizacji – zatykaniu tętnic mięśniaka, który pozbawiony unaczynienia obkurcza się i samoistnie włóknieje. Zabieg nie okalecza pacjentki, jest bezpieczny i niebolesny. Z małego nakłucia w pachwinie wprowadza się do tętnicy macicznej cewnik naczyniowy, czyli cienką rureczkę, przez którą pod kontrolą rentgena podawane są do naczyń guza specjalne cząsteczki. Ich średnica jest dopasowana do średnicy drobnych naczyń mięśniaka i nie zaburza przepływu przez tętnice zaopatrujące sam narząd. Konsekwencją ich zamknięcia jest niedokrwienie prowadzące do zaniku i włóknienia guza. Zanik guza uwalnia pacjentki od dolegliwości. kobiety w wieku rozrodczym po takim zabiegu mogą zachodzić w ciążę, a statystyki dotyczące liczby donoszonych ciąż nie różnią się od odnotowanych u zdrowych kobiet. Pacjentka po zabiegu pozostaje w szpitalu jedna noc i na drugi dzień po porannej kawie może opuścić szpital. Zabiegi wykonywane na Oddziale Chirurgii Naczyń Szpitala Euromedic. Zabieg minimalnie inwazyjny wykonywany przez radiologa zabiegowego pod kontrolą promieni rentgenowskich. Krótki pobyt w szpitalu. Możliwe leczenie zmian w innych narządach. Chemoembolizacja jest uznaną metodą leczenia mającą na celu zahamowanie wzrostu guzów nowotworowych wątroby. Obecnie za pomocą choemioembolizacji jest możliwe leczenie pierwotnych zmian nowotworowych wątroby do których należy: Rak wątrobowo-komórkowy (HCC, Hepatocellular Carcinoma) Wewnątrzwątrobowy nowotwór dróg żółciowych (Cholangiocarcinoma) Możliwe jest również leczenie zmian przerzutowych w wątrobie takich jak: Przerzuty raka jelita grubego Przerzuty raka sutka Przerzuty czerniaka gałki ocznej Przerzuty guzów neuroendokrynnych Przerzuty mięsaka Chemoembolizacja może być stosowana jako samodzielna terapia ale można ją także łączyć lub uzupełniać z jej pomocą inne metody leczenia, takie jak chirurgiczna resekcja guza, radioterapia, termoablacja, krioablacja lub w sytuacji, gdy nie można zastosować chemioterapii systemowej (dożylnej) ze względu na przeciwwskazania. Różnica pomiędzy chemioterapią systemową a chemoembolizacją polega na tym, że przy chemioterapii dożylnej lek znajdujący się w dużym stężeniu w krwioobiegu, działa w równym stopniu na komórki nowotworowe jak i na zdrowe tkanki organizmu, a w przypadku chemoembolizacji stężenie leku jest wysokie w zmianie nowotworowej, a minimalne we krwi obwodowej, co redukuje działanie chemioterapeutyku na zdrowe części organizmu, a tym samym ogranicza występowanie objawów szczególnym zastosowaniem są nieresekcyjne guzy nowotworowe wątroby nie reagujące na chemioterapię systemową. Z jej pomocą można także podjąć próbę zmniejszenia wymiarów nieresekcyjnego guza wątroby do wielkości umożliwiającej leczenie operacyjne. Opis zabiegu i metody Zabieg chemoembolizacji wykonywany jest w pracowni radiologii zabiegowej (pracowni angiografii) przez zespół składający się z lekarza radiologa zabiegowego oraz pielęgniarki zabiegowej i technika elekroradiologii a także, w części przypadków z udziałem lekarza anestezjologa. Pacjent znajduje się w pozycji leżącej na plecach. Po znieczuleniu miejscowym wykonywane jest nakłucie tętnicy (najczęściej tętnica udowa w prawej pachwinie) poprzedzone niewielkim nacięciem skóry. Następnie wprowadzana jest do światła tętnicy tzw. koszulka naczyniowa z tworzywa sztucznego w celu zapewnienia dostępu na czas zabiegu i minimalizacji uszkodzenia naczynia w miejscu wkłucia. Następnie za pomocą prowadnika naczyniowego przez koszulkę naczyniową wprowadzany jest cewnik naczyniowy, który przez tętnice biodrowe i aortę osiąga pień trzewny i wreszcie tętnicę wątrobową. Następnym etapem jest wykonanie arteriografii tętnic wątroby z wykorzystaniem środka kontrastowego, podanego przez ten cewnik, w celu dokładnego umiejscowienia guza nowotworowego i ustalenia drogi dojścia do zmiany przez tętnice wątroby. Po lokalizacji zmiany przez umiejscowiony w tętnicy wątrobowej cewnik wprowadza się następny zestaw składający się z mikroprowadnika i mikrocewnika , którego końcówkę umiejscawia się w naczyniu będącym możliwie najbliżej zmiany nowotworowej. Przez mikrocewnik są podawane do naczyń guza specjalnie spreparowane mikrocząsteczki embolizacyjne ,,nasączone” chemioterapeutykiem ( lub irinotekanem), które zatykając mikronaczynia guza odcinają dopływ krwi powodując zawał i martwicę zmiany nowtworowej a dodatkowo za pomocą powoli uwalniającego się leku hamują wzrost nowotworu. W końcu zabiegu po wykonaniu kontrolnej arteriografii obrazującej skuteczność embolizacji cewniki i koszulka naczyniowa zostają usunięte z z naczyń a miejsce wkłucia zostaje zabezpieczone opatrunkiem uciskowym. Zabieg odbywa się pod kontrolą promieniowania rentgenowskiego. Opatrunek uciskowy zostaje zdjęty po kilkunastu godzinach. Czas pobytu pacjenta w szpitalu zazwyczaj nie przekracza 48 godzin. HIFU – najnowsza metoda leczenia mięśniaków Podczas zabiegu, pacjentka odczuwa ciepło płynące z wiązki ultradźwiękowej wysokiej intensywności HIFU (FUS). Jedną z najważniejszych zalet systemu HIFU Alpinion jest to, że zabieg leczenia mięśniaków macicy trwa około godziny i nie ma potrzeby hospitalizacji. Pacjentka może sama wrócić do domu i normalnej aktywności. Nieleczone mięśniaki macicy są powodem dokuczliwych dolegliwości bólowych, nieregularnych i obfitych krwawień, uniemożliwiają też zajście w ciążę. Występują u ok. 40 proc. kobiet w wieku od 35 do 55 lat. Siedem na dziesięć z nich nie wie, że je ma. Mięśniaki to miękkie guzy zbudowane z włókien mięśni gładkich tego narządu, zazwyczaj w trzonie macicy, rzadziej w szyjce. Mogą występować pojedynczo lub nawet po kilkanaście – rosną wolno, ale rozmiarami osiągają niekiedy wielkość melona. Są guzami niezłośliwymi. Ważną rolę odgrywają predyspozycje genetyczne – często skłonność przechodzi z matki na córkę – oraz zaburzenia hormonalne ( niewłaściwy poziom estrogenów i progesteronu). Przed zabiegiem, konieczne jest wykonanie badania miednicy małej przy pomocy rezonansu magnetycznego (MRI). Przebieg operacji leczenia mięśniaków metodą HIFU w EvaClinic: 1. Kwalifikacją do zabiegu następuje po dokładnej analizie badania MRI (rezonans magnetyczny miednicy małej) pod kątem możliwości zastosowania operacji w technologii HIFU. 2. Przed operacją, pacjentka dowiaduje się na czym polega zabieg przy użyciu technologii HIFU. 3. Podczas zabiegu lekarz siedzi obok pacjentki, monitoruje mięśniak i kieruje precyzyjnym strumieniem ultradźwięków HIFU, koagulującym chore tkanki macicy. 4. Pacjentka podczas operacji w technologii HIFU. Bez znieczulenia, bez krwi i bez ran. Ultradźwięki działają precyzyjnie i bezpiecznie. Bezpośrednio po zakończeniu, wychodzi do domu Zobacz także: Leczenie Nieoperacyjną alternatywą leczenia objawowych mięśniaków macicy jest embolizacja tętnic macicznych (UAE). Zabieg ten wykonano po raz pierwszy we Francji w 1991 roku. W Polsce zabieg ten wykonywany jest od ponad 10 lat. Do embolizacji kwalifikują się miesiączkujące pacjentki z rozpoznanymi tzw. objawowymi mięśniakami. Szczególnym zaleceniem do przeprowadzania zabiegu jest współistnienie chorób, stanowiących przeciwwskazanie do leczenia operacyjnego lub znacząco podnoszących ryzyko powikłań operacji. Jest to także rozwiązanie dla pacjentek, u których przeprowadzone w przeszłości leczenie operacyjne nie przyniosło oczekiwanego skutku np. z powodu ponownego pojawienia się mięśniaków. Każdorazowo przed zabiegiem konieczna jest konsultacja ginekologiczna oraz wykonanie szeregu badań ( USG przezpochwowe, rezonans magnetyczny, morfologia krwi, biopsja endometrium, posiew z pochwy czy badania stężeń wybranych hormonów). Badania te pozwalają na precyzyjne określenie ilości mięśniaków, ich położenia oraz stanu otaczających je tkanek a także umożliwiają oszacowanie ryzyka powikłań zabiegu. Podczas kwalifikacji do zabiegu lekarz musi wykluczyć inne przyczyny, które mogą prowadzić do zaburzeń krwawienia i powodować objawy podobne do mięśniaków (np. nowotwór trzonu macicy, adenomioza,). Podczas badania może się okazać, że w macicy występują nie mięśniaki, a innego typu zmiany chorobowe np. polip endometrialny. Bezwzględnymi przeciwwskazaniami do embolizacji tętnicy macicznej są: mięśniaki nie dające objawów klinicznych, obecność uszypułowanego mięśniaka podsurowicówkowego, mięśniaki olbrzymie, podejrzenie nowotworu, ciąża, ostra infekcja w obrębie miednicy mniejszej i guzy jajników. Względnymi przeciwwskazaniami są: chęć zajścia w ciążę w przyszłości, obecność uszypułowanego mięśniaka podśluzówkowego, nadwrażliwość na kontrast podawany dożylnie podczas UAE, niewydolność nerek, nadczynność tarczycy, zaburzenia krzepnięcia i endometrioza. UAE przeprowadzana jest przez radiologa zabiegowego, który we współpracy z ginekologiem dokonuje kwalifikacji do zabiegu. Ta małoinwazyjna metoda leczenia mięśniaków polega na przezskórnym, wprowadzeniu materiału embolizacyjnego (w postaci małych kuleczek) do tętnic macicznych za pomocą cienkiego cewnika. Powoduje to zamknięcie dopływu krwi do mięśniaka, w efekcie czego dochodzi do jego niedokrwienia, stopniowej martwicy i zmniejszenia guza. Za każdym razem po wykonanym zabiegu embolizacji indywidualnie oceniana jest jego skuteczność. Lekarz określa stopień zmniejszenia się mięśniaków oraz prawdopodobieństwo przedwczesnego wygaśnięcia aktywności jajników, ponieważ u niektórych pacjentek tętnice maciczne posiadają połączenia z naczyniami, doprowadzającymi krew do jajnika. Dlatego przed i po wykonaniu tego zabiegu należy ocenić funkcję jajników. Częstość powikłań po UAE i miomektomii/histerektomii jest porównywalna. Powikłania UAE, do których należą najczęściej “rodzący się” mięśniak przez szyjkę macicy z koniecznością wykonania histerektomii, martwica mięśniaka, bardzo silne dolegliwości bólowe i gorączka, zmuszające do pobytu w szpitalu, występują w kilku do kilkunastu procentach przypadków. Przez pierwsze tygodnie po zabiegu pacjentkom może dokuczać uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej. Jak wynika z przeprowadzonych dotychczas badań embolizacja tętnic macicznych zwiększa ryzyko powikłań przyszłej ciąży takich jak poronienia czy krwotoki oraz zwiększa prawdopodobieństwo zakończenia ciąży drogą cesarskiego cięcia. Dlatego u kobiet, które nie rodziły lub planują ciążę w przyszłości preferowane są zabiegi operacyjnego usuwania mięśniaków, oszczędzające macicę. Nie gwarantuje to jednak, że nie pojawią się nowe mięśniaki, poza tym ciąża po takiej operacji jest uważana za ciążę wysokiego ryzyka. W kilka/kilkanaście godzin po UAE występuje ostry ból w związku z tzw. zespołem poembolizacyjnym. Ból ten bywa bardziej nasilony aniżeli po operacji brzusznej i wymaga zastosowania u większości pacjentek silnie działających leków przeciwbólowych takich jak morfina. Najważniejszymi atutami embolizacji są niewielka inwazyjność oraz krótki czas wykonywania zabiegu i pobytu w szpitalu. Po embolizacji, która trwa około 40 minut oraz zaledwie ok. 24-godzinnej hospitalizacji, pacjentka nie musi przejmować się blizną, ponieważ na skórze pozostaje jedynie ślad po nakłuciu wielkości ok. 2 mm. Również czas rekonwalescencji jest zdecydowanie krótszy, niż w przypadku tradycyjnych metod. Po zabiegu zalecany jest zaledwie kilkudniowy odpoczynek w domu oraz wystrzeganie się ciężkiego wysiłku przez 28 dni. Zastosowanie tej metody leczenia mięśniaków wiąże się z wysokim poziomem satysfakcji pacjentek. Po UAE dochodzi do ustąpienia lub zmniejszenia obfitego miesiączkowania w 64-96% przypadków. 71-94% pacjentek jest zadowolonych z wyników leczenia tą metodą. Satysfakcja i wskaźniki skuteczności klinicznej po UAE są porównywalne z satysfakcją i poprawą po operacyjnym wyłuszczeniu mięśniaka. Embolizacja tętnic macicznych wydaje się obiecującą alternatywą w stosunku do metod operacyjnych leczenia mięśniaków, potrzeba jednak długiego okresu obserwacji pacjentek po tych zabiegach, aby ocenić trwałość ich efektów oraz precyzyjnie określić, które kobiety są najlepszymi kandydatkami do tego zabiegu. Nowy sposób na leczenie mięśniaków Posted at 12:10h in aktualności by RobertB W ostatnich kilkunastu latach wynaleziono nową metodą leczenia mięśniaków. Dziś coraz częściej jest stosowana również w Polsce. Jest ona metodą niemalże idealną, ponieważ jest wysoce skuteczne, a w dodatku zupełnie bezbolesna. Jak się nazywa i na czym dokładniej polega? Nowa metoda leczenia mięśniaków to termoablacja ultradźwiękowa, która nie wymaga interwencji operacyjnej. W związku z tym pacjentka po zabiegu może opuścić klinikę jeszcze tego samego dnia. Kolejną niekwestionowaną zaletą jest to, że okres rekonwalescencji kobiety poddanej temu zabiegowi przebiega w mgnieniu oka. Mięśniaki nawet do 50% przypadków w Polsce Statystki wskazują, że prawie co druga kobieta w Polsce boryka się z problemem najczęstszej postaci łagodnych guzów, czyli właśnie mięśniaków. Jest to stwierdzenie tym bardziej przerażające, że największe ryzyko wystąpienia mięśniaków przypada na wiek rozrodczy. Na szczęście można je już leczyć w Polsce za pomocą terapii ultradźwiękowej w prywatnych klinikach. Co to są mięśniaki? Mięśniaki to nowotwory niezłośliwe budujące się w macicy, a dokładniej w tkance mięśniowej gładkiej. Polega to na namnażaniu się komórek mięśnia macicy w organizmie kobiety. Dlatego mówimy tutaj o problemie medycznym dotyczącym wyłącznie kobiet. Zmiany takie należą do najczęściej spotykanych nowotworów niezłośliwych tego narządu. Mięśniaki stanowią poważny problem medyczny. Choroba ta może być bowiem przyczyną niepłodności, trudności z zajściem w ciążę, poronień oraz porodów przedwczesnych. Niektóre przypadki rozwijają się bezobjawowo i trudno wykryć tę niekorzystną dla płodności kobiety chorobę. Co daje najnowsza metoda leczenia mięśniaków? Bezinwazyjna technika leczenia ultradźwiękami stwarza możliwość wykonania zabiegu bez potrzeby interwencji chirurgicznej, co nie wpływa niekorzystnie na płodność kobiety, w przeciwieństwie do innego rodzaju zabiegów, które zmniejszają szansę na macierzyństwo nawet do 50-60%. Jest to bardzo istotne z perspektywy obaw kobiet, które chciałyby urodzić dzieci. Mogą one dzięki temu w bezpieczny sposób zadbać o swoje zdrowie, nie rezygnując ze swoich planów macierzyńskich. Termoablacja ultradźwiękowa na świecie Termoablacja ultradźwiękowa jako innowacyjna metoda nieinwazyjna jest stosowana na świecie z powodzeniem od 2008 roku. Przeprowadza się ją w centrach medycznych między innymi w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Danii czy Francji. W Polsce metoda ta dostępna jest już w Szpitalu Specjalistycznym Pro-Familia w Rzeszowie, który uzyskał taką możliwość w ramach programu badań Centrum Badawczo-Rozwojowego. Na czym polega termoablacja ultradźwiękowa i jak przebiega? Zabieg ultradźwiękami polega na skierowaniu wiązki energii ultradźwiękowej na chory obszar wewnątrz ciała kobiety. Ważne jest, że nie narusza się w wyniku tego procesu ani skóry, ani tkanek miękkich. Dlatego jest to tak ceniona i innowacyjna metoda leczenia. Sama technika badania jest bardzo wygodna, nawet w porównaniu do embolizacji czy innych tego typu terapii. Tutaj powikłania właściwie nie występują, a pacjentka wraca do zdrowia w zaledwie kilka dni od zabiegu, który odbywa się w trybie ambulatoryjnym. Sam zabieg natomiast trwa stosunkowo krótko i jest bezbolesny, dlatego nie ma żadnych wskazań do podawania znieczulenia. Podczas przeprowadzania zabiegu pacjentka leży na specjalnym stole operacyjnym, w pełnej świadomości. W każdym momencie może podjąć decyzję o zakończeniu badania, korzystając ze specjalnego przycisku, który dostaje do trzymania w dłoni. Które rodzaje mięśniaków leczy się za pomocą termoablacji ultradźwiękowej najlepiej? Skuteczność leczenia mięśniaków z wykorzystaniem termoablacji ultradźwiękowej jest zależna od kilku czynników: ich wielkości, unaczynienia czy stopnia uwapnienia. Im gorzej unaczyniony mięśniak, tym leczenie ultradźwiękowe jest trudniejsze. Dotyczy to głównie mięśniaków u kobiet starszych. Nie znaczy to jednak, że są one pozbawione takiej możliwości leczenia. Dlatego tak ważne jest, aby przed badaniem wykonać USG oraz tomografię komputerową, aby odpowiednio ocenić stan i podjąć właściwą decyzję odnośnie metody leczenia. Skuteczność terapii ultradźwiękowej W ogólnym założeniu skuteczność terapii ultradźwiękowej jest wysoka, o ile zakwalifikowane do niej kobiety spełniają wcześniej opisane warunki. Po zabiegu można spodziewać się wyleczenia dolegliwości bólowych, krwawienia oraz obfitych miesiączek. Guz natomiast ulega znacznemu zmniejszeniu do 80% swojej masy. Zalety termoablacji ultradźwiękowej Zabieg, którym jest termoablacja ultradźwiękowa, posiada szereg zalet. Należą do nich innowacyjność, bezkonkurencyjna skuteczność oraz bezpieczeństwo terapii mięśniaków u kobiet. Potwierdzają to zagraniczne ośrodki medyczne, które od kilkunastu lat preferencyjnie przeprowadzają ten bezinwazyjny zabieg ultradźwiękami. Jest on bezbolesny, a zatem wykonywany bez znieczulenia oraz nie wymaga od pacjenta pobytu stacjonarnego w celu jego wykonania. Okres rekonwalescencji wynosi zaledwie kilka dni. Zabieg embolizacji tętnic macicznych | Żagiel Med. Szpital i przychodnie w Lublinie W szpitalu Żagiel Med w Lublinie proponujemy leczenie objawowych mięśniaków macicy metodą embolizacji tętnic macicznych. Leczenie to realizujemy we współpracy z Zakładem Elektroradiologii Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego Nr 1 w Lublinie, kierowanym przez dr hab. Radosława Pieturę, który zainicjował ten sposób terapii w Polsce. Wskazania do zabiegu: Wskazaniem do zabiegu embolizacji tętnic macicznych są objawowe mięśniaki macicy (powodujące obfite krwawienia lub krwotoki, uczucie ciężkości w okolicy podbrzusza, trudności w utrzymaniu moczu – ucisk na pęcherz moczowy); wymienione objawy muszą być zweryfikowane odnośnie ich przyczyny – czy nie są wywołane innymi stanami chorobowymi niż mięśniaki macicy. W 2006 i 2008 roku Amerykańskie Towarzystwo Ginekologów i Położników rekomendowało metodę embolizacji mięśniaków macicy jako bezpieczną i skuteczną metodę leczenia. W 2010 roku połączone komitety: Brytyjskiego Królewskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników oraz Brytyjskiego Królewskiego Towarzystwa Radiologów również rekomendowały tę metodę jako równoprawną, w wybranych przypadkach, z leczeniem chirurgicznym. Opis zabiegu Historia leczenia objawowych mięśniaków macicy tą techniką sięga roku 1995. Na czym polega ten zabieg? Istota zabiegu sprowadza się do zamknięcia naczyń krwionośnych – tętnic zaopatrujących macicę, a tym samym mięśniaki, w krew. Takie radykalne zmniejszenie dopływu krwi powoduje zmiany degeneracyjne (częściowe obumieranie komórek mięśniowych), które prowadzą do zmniejszenia wielkości guza. U ok. 80% kobiet po zabiegu embolizacji obserwuje się ustąpienie lub znaczne zmniejszenie dolegliwości. Zabieg embolizacji wykonuje się za pomocą specjalnego cewnika wprowadzanego do tętnicy udowej w okolicy pachwiny. Wcześniej skórę w tej okolicy znieczula się celem zniesienia bólu związanego z nakłuciem. Dalsze etapy zabiegu są niebolesne. Poprzez wprowadzony cewnik podawany jest środek kontrastowy umożliwiający uwidocznienie naczyń krwionośnych zaopatrujących macicę w krew na ekranie rentgenowskim. Widząc naczynia maciczne lekarz wprowadza cewnik, najpierw do jednej, potem do drugiej tętnicy macicznej i podaje środek, który ma za zadanie zamknąć światło tych naczyń. Po zakończonym zabiegu usuwa się cewnik z tętnicy biodrowej i uciska to miejsce przez 10 minut celem zatamowania ewentualnego krwawienia. Kilka minut po zabiegu najczęściej pojawia się dość silny ból w okolicy podbrzusza związany z niedokrwieniem macicy. W celu zwalczania tego bólu, który może trwać przez pierwszą dobę, podajemy pacjentce silnie działające leki p/bólowe. W Szpitalu Żagiel Med możemy zaoferować znieczulenie zewnątrzoponowe samego zabiegu jak też utrzymywać je do czasu ustąpienia dolegliwości. Jest to w tym przypadku najbardziej skuteczny sposób walki z bólem. Jak się przygotować? Embolizację tętnic macicznych staramy się wykonywać po zakończeniu krwawienia miesiączkowego. W dniu zabiegu pacjentka powinna pozostawać na czczo. Jeżeli przyjmuje na stałe lekarstwa powinna je przyjąć popijając minimalną ilością wody. Zalecana diagnostyka przed zabiegiem Zabieg embolizacji tętnic macicznych wykonywany jest po kwalifikacji ginekologicznej i radiologicznej. Do kwalifikacji niezbędne są wyniki następujących badań: grupa krwi, czynnik Rh morfologia krwi stężenie FSH i estradiolu w surowicy krwi (między 3 – 5 dniem cyklu) układ krzepnięcia (APTT, INR) badanie ogólne moczu badanie cytologiczne szyjki macicy badanie bakteriologiczne wydzieliny z pochwy biopsja endometrium u kobiet po 40 roku życia badanie USG narządu rodnego badanie miednicy za pomocą rezonansu magnetycznego bez podania kontrastu (sugerowane sekwencje: T1Ax, T1Sag Fatsat, T1Cor Fatsat, T2Sag, T2Ax, T2Cor) inne badania dokumentujące stan zdrowia pacjentki Przewidywany czas hospitalizacji Zabieg embolizacji wykonywany jest w godzinach przedpołudniowych w Szpitalu Klinicznym Nr 1 w Lublinie do którego pacjentka przewożona jest ze Szpitala Żagiel Med. Po zabiegu pacjentka wraca z powrotem do naszego szpitala w którym pozostaje pod opieką przez najbliższą dobę. Wypis do domu planowany jest na dzień następny. Zalecenia po zabiegu, rekonwalescencja W dniu zabiegu pacjentka powinna pozostawać w łóżku. W pierwszej dobie stosowane są leki p/bólowe (dożylnie lub w przypadku znieczulenia – cewnikiem do przestrzeni zewnątrzoponowej). W pierwszych dniach po zabiegu może pojawić się niewielkie plamienie dróg rodnych oraz podwyższona temperatura ciała (do 37,5 – 37,8 oC). Może też występować ból w okolicy podbrzusza o miernym nasileniu. U około 10% kobiet po zabiegu embolizacji mogą występować upławy o nieprzyjemnym zapachu trwające kilka do kilkunastu dni. Powrót do normalnej aktywności powinien nastąpić po 2-3 tygodniach od zabiegu. kontakt: [email protected] tel. 81 44 10 888 ( tel. kom: 693 101 100 Opracowanie: dr n. med. Tomasz Radomański Mięśniaki macicy to łagodne guzy zlokalizowane w jej ścianach. Występują u 20 do 40% kobiet w wieku powyżej 35 roku życia. Mogą powodować bolesne miesiączki, nietrzymanie moczu, ból w podbrzuszu, bolesność podczas współżycia, problemy z zajściem w ciążę. Embolizacja to niechirurgiczna, bezpieczna i skuteczna metoda leczenia mięśniaków macicy. Jej efektem jest znaczne zmniejszenie objętości guzów, dzięki zamknięciu drobnych naczyń doprowadzających do nich krew. Zabieg polecany jest kobietom, które chcą w skuteczny i minimalnie inwazyjny sposób pozbyć się uciążliwych dolegliwości związanych z mięśniakami macicy. Diagnostyka mięśniaków macicy krok po kroku: wizyta ginekologiczna połączona z wywiadem w kierunku nieprawidłowych krwawień, USG ginekologiczne transwaginalne, diagnoza lekarska. Przeciwwskazaniem do wykonania embolizacji są mięśniaki uszypułowane, zakażenia, uczulenie na kontrast, niewydolność nerek, nieleczone choroby tarczycy i ciąża. Jak przebiega zabieg embolizacji mięśniaków macicy Przed zabiegiem stosowane jest znieczulenie zewnątrzoponowe, dzięki czemu przez specjalny cewnik podawane są leki przeciwbólowe w czasie i po zabiegu. Poprzez dwumilimetrowe nacięcie w okolicy prawej pachwiny, do tętnicy udowej lekarz wprowadza cieniutki cewnik. Następnie pod kontrolą obrazu rentgenowskiego podaje kontrast, aby zlokalizować naczynia doprowadzające krew do mięśniaków. Lekarz przez cewnik wstrzykuje materiał embolizacyjny, blokując dopływ krwi do mięśniaka. Podczas jednego zabiegu można leczyć wszystkie zdiagnozowane guzy. Mięśniaki wydalane są z organizmu drogami rodnymi. Zabieg trwa około 1 godziny, po embolizacji mięśniaków macicy należy zostać w szpitalu 1-2 doby. Po maksymalnie dwóch dobach po operacji Pacjentka wraca do domu. Kilka dni po zabiegu może występować niewielkie plamienie z dróg rodnych. Przez miesiąc temperatura ciała może być lekko podwyższona. Po trzech miesiącach cykl menstruacyjny powinien wrócić do normy, a ewentualne bóle podbrzusza minąć. Warto w tym czasie wykonać kontrolny rezonans magnetyczny. Zalety zabiegu embolizacji mięśniaków macicy w Salve Medica: minimalnie inwazyjna metoda leczenia mięśniaków, brak cięcia chirurgicznego, brak szwów i blizn, brak bólu dzięki znieczuleniu zewnątrzoponowemu, krótkotrwała hospitalizacja i rekonwalescencja, możliwość usunięcia wszystkich zdiagnozowanych mięśniaków podczas jednego zabiegu, ustąpienie nieprawidłowych krwawień zaraz po zabiegu, zabieg nie wiąże się z usunięciem macicy. Serdecznie witamy w Centrum FUS Obecnie przypuszcza się, że przyczyną powstawania mięśniaków są uwarunkowania genetyczne oraz stymulacja hormonalna. Mięśniaki powstają w macicy (uterus). Zazwyczaj mięśniaki tworzą się u kobiet między 20 a 50 rokiem życia. Fakt ten potwierdza przypuszczenie, że mięśniaki powstają w sposób uwarunkowany hormonalnie. Ginekolog może sprawdzić obecność mięśniaków (liczba, umiejscowienie i wielkość), wykonując badanie ultrasonograficzne – wówczas może stwierdzić, czy to one są przyczyną dolegliwości. Pacjentka powinna porozmawiać ze swoim ginekologiem, jeśli zaobserwuje u siebie co najmniej jeden z następujących objawów: Obfite i długie krwawienia miesiączkowe Ból pleców lub nóg albo też ucisk w miednicy Niemożność zajścia w ciążę lub poronienie Ból w trakcie współżycia Częsty ucisk na pęcherz Zasadniczo nie można z góry określić, które mięśniaki da się wyleczyć przy użyciu metody MRgFUS, a których nie. Decyzja może zostać podjęta tylko w odniesieniu do indywidualnego przypadku, podczas rozmowy z pacjentką po przeprowadzeniu badania wstępnego, jeśli dostępne są zdjęcia radiologiczne z rezonansu magnetycznego (MRI), na podstawie których można zaplanować leczenie metodą MRgFUS. Faktem jest, że pewne rodzaje mięśniaków są trudniejsze do wyleczenia metodą MRgFUS, ewentualnie radiolog zajmujący się badaniem mięśniaków może odradzić terapię, jeśli prawdopodobieństwo skuteczności leczenia wydaje się zbyt małe. Jednak w FUS-Center zdarzały się poszczególne przypadki skutecznego leczenia także trudnych mięśniaków, np. mięśniaków silnie ukrwionych, mięśniaków podsurowicówkowych czy mięśniaków o średnicy przekraczającej 10 cm. Historia przebytych chorób oraz chorób występujących w rodzinie (np. alergii) Trwające obecnie choroby Przyjmowane leki Obecność ciąży Informacja, czy pacjentka może zostać poddana leczeniu z zastosowaniem tomografii jądrowego rezonansu magnetycznego/MRI (nieodpowiednie np. dla osób z rozrusznikiem serca lub pacjentek uczulonych na środek cieniujący) Niektóre z kobiet mówiły o wrażeniu ciepła lub gorąca na skórze lub w miednicy. Inne odczuwały krótkie “ukłucie” lub trwające kilka sekund “pieczenie” w momencie emisji energii. Pacjentka leży na specjalnym stole terapeutycznym do MRI i podczas całego zabiegu może się komunikować z zespołem opieki medycznej. Podczas zabiegu lekarz udzieli informacji o możliwych odczuciach, które mogą normalnie wystąpić. Udzieli on wskazówki, że w razie gdyby odczucia odbiegały od opisanych, wówczas pacjentka powinna nacisnąć przycisk, który trzyma w dłoni, by przerwać zabieg. Czas trwania całego procesu zależy od harmonogramu badań. Konieczna jest wizyta w celu wykonania badania wstępnego, wizyta, w czasie której odbywa się właściwy zabieg, oraz kolejna wizyta w celu wykonania badania kontrolnego po ok. 6–12 miesiącach. Zabieg MRgFUS przeprowadzany jest ambulatoryjnie. Zabieg trwa zazwyczaj 3–4 godziny. Następnie pacjentka musi odpoczywać przez 1–2 godziny. Potem może wrócić do domu. W przypadku dużej odległości od miejsca zamieszkania oferujemy także możliwość bezpłatnego noclegu w naszej Klinice. Zazwyczaj po 1–2 dniach możliwy jest powrót do normalnego trybu życia. Ogólnie rzecz biorąc, MRgFUS jest bezpieczną i szczególnie łagodną metodą leczenia mięśniaków. Jak dotąd do komplikacji doszło w nielicznych przypadkach; odsetek poważnych komplikacji jest niezwykle niski. Należy porozmawiać ze swoim lekarzem o prawdopodobieństwie wystąpienia następujących komplikacji: Ból/skurcze w podbrzuszu, ból pleców lub nóg Nudności i/lub gorączka Powierzchniowe, punktowe zaczerwienienie/oparzenia skóry Infekcja dróg moczowych Możliwość wystąpienia upławów, plamienia i/lub krwawienia międzymiesiączkowego do 3 miesięcy od zabiegu Reakcje alergiczne na środek cieniujący lub środki uspokajające Problemy z krążeniem podczas zabiegu lub po nim Uczucie gorąca podczas terapii Podrażnienie nerwów Bardzo rzadko: Uszkodzenie jelit Dodatkowe ryzyko: Istnieje niewielkie ryzyko, że zabieg nie okaże się skuteczny i pacjentka będzie ewentualnie potrzebować alternatywnej terapii, by złagodzić swe dolegliwości. – Zabieg może skutecznie zmniejszyć dolegliwości, jednak istnieje możliwość, że w późniejszym czasie pojawią się kolejne, nowe mięśniaki, które będą wymagać dalszego leczenia. To ryzyko odnosi się do wszystkich możliwych metod leczenia mięśniaków z wyjątkiem histerektomii (usunięcia macicy). Pokrycie kosztów leczenia metodą MRgFUS obecnie nie jest jeszcze ujęte w katalogu świadczeń każdej ustawowej kasy chorych. Pełne pokrycie kosztów można uzyskać obecnie tylko z następujących kas chorych: Techniker Krankenkasse, AOK Bayern oraz Barmer GEK. Dzięki naszemu wieloletniemu doświadczeniu i stałemu kontaktowi z poszczególnymi kasami chorych mamy już wyznaczone w kasach stałe osoby do kontaktu i w związku z tym w większości ustawowych kas chorych uzyskujemy pokrycie kosztów leczenia na podstawie indywidualnej decyzji. Możemy zatem złożyć w imieniu pacjentki wniosek o pokrycie kosztów leczenia. Prywatne ubezpieczenie zdrowotne pokrywa z reguły koszty leczenia metodą MRgFUS częściowo lub w niektórych przypadkach w całości. Przed przystąpieniem do leczenia składamy wniosek o pokrycie jego kosztów, przedstawiając dokładne ich zestawienie. DEBEKA, jako pierwsza prywatna kasa chorych, pokrywa całość kosztów. Ponieważ przyczyna powstawania mięśniaków ciągle nie jest znana, nie ma jasnych zaleceń, jak im zapobiegać. Jednak ponieważ istnieje przypuszczenie, że tworzenie się mięśniaków jest uwarunkowane hormonalnie, zalecamy unikanie produktów zawierających estrogeny, np. produktów sojowych czy dziurawca w dużych dawkach. W przypadku zajścia w ciążę pomimo mięśniaka, ciążę należy donosić bez leczenia mięśniaka. W trakcie ciąży nigdy nie usuwa się mięśniaków. Jeśli dolegliwości nie ustąpią po urodzeniu dziecka, należy omówić dalsze leczenie ze swoim ginekologiem. Mięśniaki niekonieczne muszą przeszkadzać w zajściu w ciążę, jednak w czasie ciąży prowadzą do pewnych niedogodności. W przypadku niektórych umiejscowień mięśniaki mogą prowadzić do poronień. Mięśniaki mogą ponadto utrudniać poród, jeśli ze względu na swe umiejscowienie blokują kanał rodny. W takim przypadku lekarz zaleci ewentualnie cesarskie cięcie. Mięśniaki zwiększają ryzyko silnych krwawień po porodzie i mogą wydłużyć czas, zanim brzuch powróci do swoich normalnych rozmiarów.

Nowotwór ten ma tendencję do częstszego występowania u mężczyzn, zwłaszcza po 60 roku życia. Wśród przyczyn powstania raka pęcherza moczowego wymienia się czynniki genetyczne, palenie tytoniu, picie dużych ilości kawy, narażenie za szkodliwe środki wykorzystywane w przemyśle oraz stosowanie niektórych leków np. cyklofosfamidu. ^{Mam 38 trzy miesiące temu miałam usunięty trzon zostaly wraz z szyjka sie jak bedzie wygladalo moje dalsze za jajniki moga szwankowac po usunieciu macicy a wiadomo ze chcialabym je zachowac jak badania powinnam wykonywac i jak czesto?Jak dlugo same jajniki moga funkcjonowac?czy grozi mi przedwczesna menopauza? po tym zabiegu czuje sie zle psychicznie kiedy to minie?Z góry dziekuję KOBIETA, 38 LAT ponad rok temu Ginekologia Macica Co to są mięśnie dna miednicy? Mało kto z nas zastanawia się, nad funkcjonowaniem swojego organizmu. Dlaczego działa on tak, a nie inaczej? Warto jednak wiedzieć jak jak on pracuje. Obejrzyj film i dowiedz się więcej na temat mięśni dna macicy. Dr n. med. Bogdan Ostrowski Ginekolog, Boguchwała 84 poziom zaufania Usunięcie trzonu macicy nie ma istotnego wpływu na dalsze funkcjonowanie jajników,jedynie nieznacznie może dość do wcześniejszego wygaśnięcia ich pojawieniu się subiektywnych objawów klimakterycznych należy wykonać badania hormonalne 0 redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Operacja usunięcia dużego mięśniaka z trzonem macicy – odpowiada Mgr Małgorzata Oktawiec Menopauza a usunięcie trzonu macicy – odpowiada Lek. Jarosław Maj Jak długo pracują jajniki po usunięciu trzonu macicy bez jajników? – odpowiada Magdalena StusiĹska Miesiączka po operacji usunięcia szyjki macicy i macicy – odpowiada Lek. Jarosław Maj Jak postępować po usunięciu trzonu macicy? – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Czy to mogą być jakieś komplikacje po usunięciu macicy? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Menopauza po usunięciu trzonu macicy – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska Czy po usunięciu trzonu macicy bez jajników trzeba brać hormony? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Usunięcie trzonu macicy a przyjmowanie hormonów – odpowiada Dr n. med. Bogdan Ostrowski Trzon macicy a jego nadszyjkowe usunięcie – odpowiada Lek. Rafał Gryszkiewicz artykuły Pierwsze objawy raka trzonu macicy #ZdrowaPolka Rak trzonu macicy jest czwartym wśród nowotworów z Czy objawy wypadowe przeszkadzają kobietom w życiu zawodowym? (WIDEO) Wpływ menopauzy na życie zawodowe Objawy wypadowe Przedwczesna menopauza. Gdy mając 30 lat przekwitasz Menopauza to trudny czas dla kobiet. Zmiany w ciel} Zazwyczaj kobietom, które nie ukończyły jeszcze 45. roku życia, zostawia się ten zdrowszy jajnik. Po to, aby zapewnić organizmowi źródło hormonów. Gdy mowa o starszych kobietach, podczas histerektomii, usuwa się również wszystkie przydatki macicy. Wszystko po to, aby zapobiec ryzyku ponownego rozwoju raka. Histerektomia to drugi po cesarskim cięciu, najczęściej wykonywany zabieg ginekologiczny na świecie. W Polsce każdego roku usunięcie macicy wykonuje się u 35 tys. kobiet, najczęstszą przyczyną są nawracające mięśniaki oraz obfite miesiączki, które mogą prowadzić do anemii. Jak usunięcie macicy wpływa na zdrowie, seks i jak szybko można wrócić do pracy? Usunięcie macicy, razem z trzonem i szyjką, to operacja, którą wykonuje się po otwarciu jamy brzusznej lub przez pochwę. W szpitalu spędza się wówczas do pięciu dni. Istnieje też zabieg usunięcia samego trzonu macicy - amputacja nadpochwowa wykonywana jest najczęściej u młodszych kobiet. Możliwe jest również wykonanie zabiegu laparoskopowo, wówczas najszybciej dochodzi się do siebie i już po jednym dniu można opuścić szpital. Choć żadna operacja nie gwarantuje braku skutków ubocznych, usunięcie macicy należy do tych zabiegów, po których powikłania zdarzają się bardzo rzadko. Podczas 1,4 proc. operacji dochodzi do uszkodzenia pęcherza moczowego lub jelita, w sześciu procentach przypadków stwierdza się powikłania pooperacyjne. W 2018 roku do zabiegu usunięcia macicy przyznała się amerykańska producentka i aktorka, Lena Dunham, która cierpiała z powodu bolesnej endometriozy i od niemal dziesięciu lat zmagała się z ogromnym cierpieniem. Na łamach miesięcznika “Vogue” Dunham wyznała, że przerobiła różnego rodzaju terapie, ale dopiero usunięcie macicy pozwoliło jej wrócić do normalnego życia. Wśród znanych kobiet, które opowiedziały o histerektomii są również Fran Drescher (znana z popularnego serialu “Niania”), Elizabeth Taylor, Eva Peron czy Doris Day. Usunięcie macicy kiedy do pracy Każda kobieta będzie dochodzić do siebie inaczej po przejściu zabiegu histerektomii. Część pacjentek po laparoskopowym usunięciu macicy może wrócić do pracy już po dwóch tygodniach od zabiegu. Usunięcie całej macicy, razem z trzonem i szyjką, może wymagać miesięcznego zwolnienia, a dojście do siebie może zająć kolejne miesiące. U niektórych kobiet potrzebne będą dwa miesiące zwolnienia i dopiero po tym czasie będzie można pomyśleć o powrocie do pracy. Usunięcie trzonu macicy Z medycznego punktu widzenia 90 proc. kobiet decyduje się na usunięcie trzonu macicy ze względu na powracające mięśniaki, czyli łagodne guzy macicy. Histerektomia daje 100 proc. ochronę przed nowotworami trzonu, szyjki macicy i jajników, chorób, których ryzyko wystąpienia wzrasta szczególnie u kobiet po 55. roku życia. Ginekolodzy często proponują kobietom, które zbliżają do do menopauzy, usunięcie trzonu macicy razem z przydatkami, aby w ten sposób zapobiec nowotworom, które nie dają żadnych symptomów. Kobiety po usunięciu trzonu macicy łagodniej przechodzą samą menopauzę, lepiej też tolerują hormonalne leczenie zastępcze. U młodszych pacjentek usunięcie trzonu macicy to zazwyczaj decyzja związana z nawracającymi mięśniakami, które nie poddają się leczeniu farmakologicznemu oraz bardzo obfitych miesiączkach prowadzących do anemii. Powodem usunięcia trzonu macicy może być również endometrioza, przewlekła choroba hormonalno-immunologiczna, na którą w Polsce choruje dwa miliony kobiet. Lekarze wskazują natomiast, że obniżenie macicy nie powinno być przyczyną przeprowadzenia zabiegu histerektomii. Przywołują badania Instytutu Roberta Kocha w Berlinie, które wykazały, że 80 proc. zabiegów usunięcia macicy można było uniknąć, szczególnie w tych przypadkach, w których zdiagnozowanym schorzeniem było obniżenie narządów miednicy mniejszej. Usunięcie macicy a współżycie W histerektomii nie wycina się jajników, a to one odpowiadają za produkcję hormonów, również tych, które odpowiadają za libido czy PMS. Jak wygląda seks po usunięciu macicy? Specjaliści tłumaczą, że u części pacjentek, szczególnie tych, u których histerektomia zakończyła wiele dolegliwości związanych z ciągłymi wzdęciami i bólami brzucha, obfitymi miesiączkami czy uciskiem na pęcherz moczowy, usunięcie macicy wpływa bardzo korzystnie na poprawę życia seksualnego. Niektóre kobiety po histerektomii skarżą się, że seks przestał sprawiać im taką przyjemność, jak wcześniej, odczuwają również dolegliwości bólowe w trakcie współżycia. Lekarze tłumaczą, że wiele zależy od rodzaju zabiegu, wcześniej przebytych operacji czy porodów, usunięcie macicy może pogłębić istniejące problemy w tym obszarze. Terapueci są zdania, że po histerektomii trzeba dać sobie czas na to, aby na nowo odnaleźć radość z seksu, który z anatomicznego punktu odczuwania zaczyna się w mózgu i łechtaczce. Usunięcie trzonu macicy a tycie Czy histerektomia wpływa na zwiększone tycie? Sam zabieg oczywiście nie ma takiego wpływu, ale oszczędny tryb życia i zmniejszona aktywność fizyczną w kolejnych miesiącach po usunięciu trzonu macicy na pewno może wpłynąć na zwiększenie się wagi. Należy pamiętać o tym, że zwiększenie masa ciała po operacji może sprzyjać obniżeniu i wypadaniu narządów. Dlatego nie należy rezygnować całkowicie z fizycznej aktywności. Na początek warto zacząć od krótkich spacerów, po dwóch miesiącach można zastąpić je energicznym marszem, jazdą na rowerze czy pływaniem. Warto stosować również dobrze zbilansowaną dietę, w której nie będzie brakować najważniejszych składników odżywczych. Usunięcie polipa szyjki macicy - zalecenia po zabiegu Po zabiegu usunięcia polipa szyjki macicy należy odpocząć przez pół godziny w pozycji siedzącej, po tym czasie można przygotować się do opuszczenia przychodzi czy kliniki, w której odbył się zabieg. Przez dwa tygodnie nie należy korzystać z kąpieli w wannie, chodzić na basen czy kąpać się w morzu. Nie można również w tym czasie odwiedzać sauny, wykonywać obciążających ćwiczeń czy podnosić ciężkich przedmiotów. Przez dwa tygodnie po zabiegu nie należy stosować także tamponów, środków dopochwowych oraz należy powstrzymać się od współżycia. Zobacz także: "Endometrioza, niedoczynność, insulinooporność - miałam wszystko żeby nie zajść w ciążę. Ale się udało" Kobiety z endometriozą opowiadają o swoich doświadczeniach z lekarzami Siedem najgorszych mitów na temat endometriozy

Dzień dobry. W czerwcu tego roku miałam skierowanie na usunięcie polipa w szyjce macicy jednak ze szpitala cofnęli mnie ponieważ w cytologi wyszedł stan zapalny.Po przyjęciu antybiotyku wróciłam z powrotem na zabieg jednak okazało się że na nfz już

Fot: auremar / Rak endometrium, nazywany też rakiem trzonu macicy, jest czwartym pod względem zachorowalności nowotworem złośliwym u kobiet w wieku 55–70 lat. Bardzo rzadko występuje przed okresem menopauzalnym. Ryzyko choroby jest większe u kobiet otyłych oraz ze stwierdzoną cukrzycą. Rak endometrium jest jednym z częściej występujących nowotworów u kobiet. Rozwija się zwykle w wieku ok. 50 lat i pomenopauzalnym. Najbardziej narażone na raka endometrium są kobiety otyłe oraz cierpiące na cukrzycę. Choroba objawia się nieprawidłowymi krwawieniami i plamieniami z dróg rodnych. Wraz z rozwojem nowotworu pojawiają się bóle w obrębie macicy, spadek masy ciała oraz złe samopoczucie. Najlepsze rokowania są przy raku endometrium g1, najgorsze przy raku endometrium g3. Rodzaje raka endometrium Wyróżnia się dwa rodzaje raka endometrium – typ I i II. Typ I to rak występujący u kobiet w wieku około 50 lat. Jego rozwój jest uzależniony od niezrównoważonego działania estrogenów na tkankę nabłonka pokrywającego od wewnątrz ścianę macicy. W wyniku działania tego hormonu tkanka endometrium staje się grubsza i ulega rozrostowi, co prowadzi do nadmiernego złuszczania i krwawień. Typ II raka endometrium występuje głównie u kobiet w wieku pomenopauzalnym. Nowotwór jest niezależny od działania hormonów. To rak źle rokujący, ponieważ rzadko poddaje się leczeniu. Stadium zaawansowania raka endometrium określa się także w typach wg skali FIGO (Fédération internationale de gynécologie et d'obstétrique). Stopień I to choroba najmniej zaawansowana, a stopień IV oznacza najbardziej zaawansowany nowotwór. Stopień zaawansowania określa się na podstawie oceny głębokości nacieku guza na ściany macicy i obecności przerzutów. Istnieje kilka typów morfologicznych raka endometrium. Zdecydowanie najczęściej występuje rak gruczołowy – nowotwór ten stwierdza się u 80% chorych. Pozostałe typy raka to rak jasnokmórkowy i brodawkowy surowiczy, przy których rokowania są znacznie gorsze niż przy raku gruczołowym. Zobacz film: Leczenie nowotworu u kobiet w ciąży. Źródło: 36,6. Ponadto wyróżnia się trzy stopnie złośliwości histologicznej tego nowotworu: rak endometrium g1 (wysokozróżnicowany) – rokuje najlepiej, rak endometrium g2 (średniozróżnicowany), rak endometrium g3 (niskozróżnicowany) – rokuje najgorzej. Rak endometrium – czynniki ryzyka Do czynników, które predysponują do rozwoju raka endometrium u kobiet w wieku 55–70 lat, zalicza się: bezdzietność – w trakcie ciąży i karmienia piersią stężenie estrogenów jest niższe i zbilansowane produkcją progesteronu, wcześnie występującą pierwszą miesiączkę, późno występującą menopauzę, hormonalną terapię zastępczą samymi estrogenami, cukrzycę, otyłość, zespoły genetyczne, zaburzenia miesiączkowania (policystyczne jajniki). Występowanie raka endometrium u kobiet w wieku rozrodczym najczęściej związane jest z pierwotnymi zaburzeniami owulacji, ubocznymi efektami stosowania hormonoterapii oraz czynnymi hormonalnie guzami. Zobaczcie na filmie, jak objawia się rak szyjki macicy spowodowany wirusem HPV: Zobacz film: Rak szyjki macicy jest spowodowany wirusem. Objawy zarażenia wirusem HPV. Źródło: Co nas truje Rak endometrium – objawy Najczęstszym objawem, świadczącym o raku trzonu macicy, jest występowanie plamień lub nieprawidłowych krwawień z dróg rodnych. Dotyczy to aż 90% kobiet. Nie jest to objaw charakterystyczny, ponieważ może świadczyć także o innych schorzeniach lub zaburzeniach hormonalnych. Krwawienie powinno wzbudzić niepokój, jeśli u miesiączkującej kobiety: miesiączki są obfite i nieregularne, miesiączki występują raz na ponad 35 dni i są skąpe. Kobiety w wieku przekwitania powinny zgłosić się do lekarza, jeśli zauważą u siebie każde nieregularne lub cykliczne krwawienie. Dotyczy to zwłaszcza osób obciążonych chorobami metabolicznymi i otyłych. Szczyt zachorowań na raka endometrium macicy przypada na 55.–60. rok życia oraz po ukończeniu 70. roku życia. W przebiegu raka endometrium krwawienie nie zawsze musi występować. Jeśli kanał szyjki macicy jest niedrożny, to krew nie może wydostać się na zewnątrz. Wówczas tworzy się krwiak macicy, który może wywołać ropomacicze, objawiające się silnym bólem i gorączką. Zobacz także: Co to jest endometirum i co należy zrobić, gdy nastąpi jego przerost? Im wyższy stopień zaawansowania raka endometrium, tym więcej objawów może się pojawić. Rak endometrium tworzy przerzuty, na pęcherz moczowy i odbytnicę, co powoduje ból i dyskomfort podczas załatwiania potrzeb fizjologicznych. Ponadto nowotworowi mogą towarzyszyć bóle w obrębie kręgosłupa i macicy, ubytek masy ciała, złe samopoczucie oraz ciągłe zmęczenie. Rak endometrium a cytologia Raka endometrium nie można wykryć podczas badania cytologicznego, ponieważ występuje on w nabłonku pokrywającym macicę. W trakcie cytologii pobierane są komórki z szyjki macicy – jest to podstawowa metoda diagnostyki raka szyjki macicy. Podstawowym badaniem pozwalającym wykryć raka trzonu macicy jest łyżeczkowanie jamy macicy. Podejrzenie nowotworu można wysunąć podczas przezpochwowego badania ultrasonograficznego. Rzadziej wykonuje się zabieg histeroskopii, tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny. Rak endometrium – leczenie Leczenie raka endometrium najczęściej obejmuje wycięcie macicy, przydatków oraz usunięcie węzłów chłonnych miednicy mniejszej. W zaawansowanych postaciach raka stosuje się leczenie skojarzone – operacja, radioterapia i hormonoterapia. Zobacz film: Historia Katarzyny, która chorowała na endometriozę. Źródło: Dzień Dobry TVN

. 255 295 90 389 60 396 173 67

usunięcie macicy po 60 roku życia